
Στην δεκαετία του 1990, πολλοί Ίμβριοι άρχισαν να επιστρέφουν στην πατρίδα τους με στόχο να μπορέσουν να ζήσουν ισόνομα στον τόπο που γεννήθηκαν και με την ελπίδα να ονειρευτούν για τα παιδιά τους ένα μέλλον με ίσες ευκαιρίες. Τον Σεπτέμβριο του 2013,στην Ίμβρο στο νησί που παραχωρήθηκε στην Τουρκία με την συνθήκη της Λωζάννης , έπειτα από 49 ολόκληρα χρόνια, χτύπησε και πάλι το κουδούνι στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού των Αγίων Θεοδώρων.
Η συγκίνηση των Ελλήνων που γύρισαν στην Ίμβρο την ημέρα που άνοιξε και πάλι το σχολείο ήταν έκδηλη, όμως, πίσω από τη χαρά τους κρυβόταν και μία μεγάλη αγωνία, καθώς το πρώτο μετέωρο βήμα είχε γίνει, όμως, ο στόχος τους παρέμενε η παροχή πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας ελληνικής εκπαίδευσης στα μειονοτικά σχολεία του νησιού. Δύο χρόνια μετά, οι Ίμβριοι, που δεν έπαψαν στιγμή να ελπίζουν και να παλεύουν για ίσα δικαιώματα, κατάφεραν να κερδίσουν κι αυτό το στοίχημα. Από τον φετινό Σεπτέμβριο το κουδούνι εκτός από το Δημοτικό Σχολείο των Αγίων Θεοδώρων χτυπά ξανά κι έπειτα από 51 χρόνια στο Γυμνάσιο και Λύκειο των Αγριδίων Ίμβρου.
Η συγκίνηση μεγάλη και τα μάτια βουρκωμένα τόσο που θα έλεγε κανείς πως καμιά λέξη δε θα μπορούσε να την περιγράψει στο απόλυτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου