Για το ηλιόσπορο

Η διαδικασία με την οποία οι Ελληνικές εταιρείες λαμβάνουν την ποσόστωση –κατανομή – για να παράξουν βιοντήζελ και να το διαθέσουν στην Ελληνική αγορά περιγράφεται από το άρθρο 22 του νόμου 3769 /2009. Ιδιαίτερη βαρύτητα στην διαδικασία αυτή έχουν οι συμβάσεις Ελληνικών ενεργειακών καλλιεργειών ,ηλιόσπορο ,ελαιοκράμβη κ.α. 
Ορισμένες εταιρείες ήδη μέσου των αντιπροσώπων τους πιέζουν  στην κατεύθυνση της υπογραφής συμβάσεων με τους καλλιεργητές ενεργειακών φυτών. Αυτό γίνεται για να εξασφαλίζουν τα απαραίτητα στρέμματα ,ώστε αργότερα με την προσκόμιση των εξοφλημένων τιμολογίων αγοράς ελαιούχων σπόρων στο Υπουργείο να λάβουν την αντίστοιχη ποσόστωση παραγωγής βιοντήζελ. Κριτήριο δηλ  της κατανομής των δικαιωμάτων παραγωγής βιοντήζελ αποτελεί το τιμολόγιο αγοράς ελαιούχων σπόρων και όχι αόριστα τα στρέμματα.   
Οι τιμές που πλήρωσαν φέτος οι εταιρείες για το ηλιόσπορο ήταν 37 λεπτά  όταν οι διεθνείς τιμές τώρα  αγγίζουν  τα 50 λεπτά. Επίσης να μη λησμονούμε και την επιδότηση που λαμβάνουν οι εταιρείες παραγωγής βιοντήζελ  και όχι  ο αγρότης. 
Εκείνο που χρειάζεται  είναι να τηρούν στάση αναμονής και διεκδίκησης καλύτερων τιμών παραγωγού  οι καλλιεργητές  ηλιόσπορου. Δεν χρειάζεται να τρέχουν για να υπογράψουν συμβάσεις από τον Χειμώνα ακόμη. 
Οι συμβάσεις ηλίανθου μπορούν να υπογραφούν και την τελευταία ημέρα πριν την κατάθεση της ετήσιας δήλωσης καλλιέργειας ώστε να επιδιώξουν με την βοήθεια των οργανώσεων τους πιο ικανοποιητικές τιμές. Τώρα ποιες  είναι εκείνες οι οργανώσεις των αγροτών  που θα διεκδικήσουν πράγματι καλύτερες τιμές παραγωγού είναι ένα πρόβλημα !!!